பொரிந்து போன நெஞ்சம்

எத்தனை எத்தனை சித்தாந்தமும்

அத்தனை அத்தனை கோட்பாடும்

சட்டென முன்னால் சாய்கிறதே!

சத்தியம் அன்பு காதலென்று

நீ உரைத்தது எல்லாம் சாகிறதே!

வற்றி போகின்ற நதி போல

வராமல் வருத்தும் வெள்ளம் போல

என் நம்பிக்கை எல்லாம் போகிறதே!

அசட்டுச் சிரிப்பு பதுமையே

அழுக்கு உள்ளம் படைத்தவளே

உன் நிழழும் ஏழனமாய் பார்க்கிறதே!

என் நிஜமும் என்னைவிட்டு பறக்கிறதே!

குருதியும் கண்ணீராய் மாறுதடி

குருடனாய் நானும் போனேனடி

போதும் உன் விளையாட்டு

பொரிந்தே போனேன் என் நெஞ்சோடு.

இப்படிக்கு
விக்...